“Shamira Riefenstahl”
Ons Moederland!

Landelijke Sinterklaas intocht 2016 Maassluis, Shamira geheel rechts.

“Shamira Riefenstahl”
Ons Moederland!

Hallo je spreekt met Shamira Raphaela
Hallo je spreekt met Shamira Raphaela, ik ben een filmmaakster die graag een film wil maken over jou en de NVU. Nee het gaat geen film worden waarin ik een bevoordeelde mening t.o.v. jou of de NVU inneem het gaat een film worden waar je zelf ook inspraak in hebt en zelf de laatste versie te zien krijgt hoe de film is geworden.

Met deze mooie woorden werd ik nu onderhand 5 jaar geleden gebeld door de filmmaakster, iemand met een blanke moeder en een criminele Arubaanse vader die drugsverslaafd was en inmiddels overleden is aan deze harddrugsverslaving. De broer van Shamira is eveneens een Arubaanse drugscrimineel die vaker vastzit dan vrij rondloopt in Nederland. Uit dit gezin kwam de inmiddels met Gouden Kalf onderscheiden filmmaakster. Om deze problematiek inzichtelijk te maken heeft zij destijds de film gemaakt: Deal With it: https://www.2doc.nl/documentaires/series/3doc/2014/deal-with-it.html

 

 

Professionele filmploeg
Uiteraard was dit niet de eerste keer dat een filmploeg intrede deed in mijn leven, maar eerlijkheidshalve moet ik wel zeggen dat dit wel het langste project was. Mede door de omroepen die allemaal hard gillend wegliepen toen Shamira haar plannen ontvouwde en bijna allemaal weigerden uitgezonderd de VPRO. Door haar onuitputtelijke doorzettingsvermogen en het geloof in deze film is hij er uiteindelijk gekomen en kon het verhaal verteld worden.

 

VPRO
De VPRO met nog vers in het achterhoofd de film van filmmaker Rob Schroder Voor Volk en Vaderland, had een verwachtingspatroon van Ons Moederland, wat niet helemaal conform de waarheid was. De NVU van 2005 is niet meer de NVU van nu. Inmiddels 2019 bijna 2020! Daar zit 15 jaar tussen van vernieuwing verbeterde beeldvorming en presentatie naar buiten toe. Dus dat was even slikken voor de uiterst linkse VPRO. Hoe konden we Kusters een “oor aan naaien”, men dook het archief in en haalde beelden van 26 jaar geleden uit het archief om mij neer te zetten als “Bad Guy” althans dat was het idee erachter. Men wilde, kaal kopjes, bomber jacks, verkrampte rechterarmpjes, maar dit alles had Shamira in de ruim 4 jaar niet gevonden met haar filmploeg.

 

Patriottische volks-nationalistische partij
De NVU is verworden tot een nette patriottische volks-nationalistische partij met uiteraard nog steeds een oog voor onze geschiedenis, maar niet meer het beeld van 15 jaar geleden. De onderhandelingen met de VPRO liepen in sommige fases stroef, maar eind goed al goed er kwam toch een versie van de film uit waarin alle partijen zich in zouden herkennen. Na de eerste versie te hebben bekeken bij de Editor Ralf Verbeek in Utrecht waren mijn vrouw en ik razend enthousiast, er werden kleine dingetjes veranderd bij de definitieve versie. i.v.m. copyright rechten, het eisenpakket van de VPRO enz., maar de film was prachtig. Maar om geen archiefbeelden te gebruiken van C.K. ging sneuvelen!

 

25 november filmpremiere in Arnhem Focus Filmtheater in Arnhem

 

Premières
Op maandag 25 november vond de première plaats in de Focus Filmtheater en op de 28 november in Pakhuis de zwijger in Amsterdam. In Arnhem was de zaal bijna vol en was het een wederzien van gelijkgezinden uit alle windstreken van ons prachtige vaderland. De sfeer was top en iedereen genoot van de film, zelfs verslaggever Eric van de Vegt van de Gelderlander vond de film indrukwekkend. De aanwezige filmposters vlogen als warme broodjes over de toonbank.
Totdat we nee moesten verkopen omdat ze op waren.

 

Belgische & Waalse kameraden aanwezig bij de filmpremiere in Amsterdam, Hervé van Laethem geheel rechts van Nation.

 

Systeempers interviews van de filmmaakster
Maar nu begon de schrijvende systeempers aan de deur te kloppen bij Shamira. En hier begonnen wij toch wel wat eigenaardigheden te zien, of er twee Shamira’s waren? Een soort "filmmaakster schizofrenie", aardig en geliefd doen bij ons, maar ook in de smaak willen vallen bij de linkse vijandige systeempers om mij en de partij af te zeiken. Het was voldoende geweest om te zeggen: “Kijk naar de film zelf, en laat de kijker oordelen over de NVU en Kusters enz.”. Maar nee het werden een soort diepte-interview, waarin ik vaak dacht man, man wat heb jij 4 jaar lang een masker opgehouden en toneel gespeeld. Welke Shamira hebben we nu eigenlijk 4 jaar lang gezien? Verontschuldigingen aan de telefoon van: zo heb ik het niet gezegd en ze moeten het rectificeren, tja daar koop je niets voor zodra de kranten zijn gedrukt en de inkt is opgedroogd. De gouden kalf winnares Shamira moet zich echt bezighouden met gewoon films maken, en nooit meer interviews geven, want daarmee zet zij zichzelf enorm voor schut en de personen met wie zij 4 jaar lang heeft opgetrokken valt ze daarmee in een keer af. Het waren hele zwart witte interviews, van niveau kleuterklas, over de huidskleur van Shamira en of we mensen wilde steriliseren echt van laag niveau en daar deed ze dan leuk lachend aan mee. Maar goed de frustratie van haar kant goed begrijpend dat ze in alle tv-praat programma’s geweigerd was, met als argument dat de gast Constant Kusters een te grote impact zou hebben op de Nederlandse TV zo beargumenteerde tv-programma Pauw dat. Veelzeggend was dat er over mij werd gesproken en geschreven zonder mij te horen (het recht op wederhoor werd in geen enkel interview toegepast), geen enkele journalist uitgezonderd Eric van de Vegt van de Gelderlander die heeft mij gesproken, en gingen gewoon bevooroordeeld te werk! Mijn boosheid over haar klungelige en domme interviews, was niet nieuw, ze had halverwege de 4 jaar al eens een radio-interview gegeven waarin zij het achterste van haar tong had laten zien en wij bijna hadden besloten om de hele boel stop te zetten. Mijn vrouw was razend op haar en er volgde de een na de andere verontschuldiging!

 

Filmposter Ons Moederland

 

Ook haar opmerking dat al onze kameraden gewoon werken en dat werkgevers hen niet ontslaan omdat ze lid van de NVU lid zijn, geeft haar manier van denken weer. Ze leeft totaal in haar eigen Antilliaanse wereld en kent ons niet of nauwelijks, op dit gebied is ze gewoon totaal wereldvreemd.


Tel je knopen!
Alles optellen en aftrekken, het was het allemaal wel waard de film is ontzettend goed ontvangen en iedereen vond Ons Moederland prachtig. Alles werd in de pers gegooid op ras en kleur, waar Shamira heel snel en makkelijk had kunnen zeggen nu heb ik ook bij de NVU mensen gezien met een kleurtje, maar nee hoor. De scene waarin een Indische sympathisant met een spandoek liep voor het behoud van Zwarte Piet in Maassluis 2016 is er bewust uitgeknipt!

 

Uitnodiging besloten preview van de documentaire Ons Moederland in Focus Filmtheater in Arnhem

 

Waarschijnlijk omdat een “gekleurde” sympathisant niet past in het frame dat de VPRO wilde! De strategie van demoniseren en criminaliseren is nog steeds van kracht in het linkse "witte" Hilversum. Of in het NVU-journaal waar meerdere mensen met "een kleurtje" of een migratie achtergrond aan het woord komen. Maar dit wilde de VPRO bewust niet in beeld brengen.

 

Aankondiging in de TV-gids 2Doc: Ons Moederland Woensdag 4 december 2019

 

“Shamira Riefenstahl”
Heel lang boos blijven op Shamira's klungeligheid met de pers kan ik niet, zij heeft echt haar nek uitgestoken om deze film mogelijk te maken. Nadat Paul Verhoeven verketterd werd toen hij in 1970 mevrouw Rost van Tonningen-Heubel interviewde voor de film: Portret van Anton Adriaan Mussert. Mogen we gerust zeggen dat Shamira haar film grote klasse is en iedereen ziet de film zoals hij of zij dat wil. Blanke linkse mensen krijgen bij het zien van de film hart klachten en vaderlandslievende mensen vinden het prachtig. In de wandelgangen noemen wij lachend de filmmaakster: “Shamira Riefenstahl” met een knipoog naar de 101 jaar geworden Leni Riefenstahl. Woord van dank gaat eveneens uit naar eveneens naar Tangerine Tree de filmmaatschappij Nienke Korthoff, de cameraman Jeffrim Rothuizen en de geluidsman Eric Leek.

 

28 november filmpremiere in Amsterdam pakhuis de Zwijger

 

 


Constant Kusters.

 

Bron: Wij Europa 72 - jaargang 18 - December 2019, pagina 18 & 19.